Archive for the ‘Filmy’ Category
Inny punkt widzenia Philipa Zimbardo
Posted on: 2013-02-19
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Philip Zimbardo stał się jednym z najbardziej znanych psychologów na świecie za sprawą swojego „eksperymentu więziennego” (filmowy zapis tego eksperymentu można zobaczyć tutaj).
Polecam Wam bardzo gorąco wywiad jaki niedawno przerowadził z profesorem Zimbardo Grzegorz Miecugow w swoim programie „Inny punkt widzenia”.
profesor Philip Zimbardo o Polsce, o świecie, o tym co ważne
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Od stanu hipnozy do grupowych i indywidualnych terapii oraz długoterminowego uwarunkowywania, „Zniewolone umysły: hipnoza i nie tylko”, film z 1983 roku w reżyserii Pierre’a Lasry, wyprodukowany przez Kanadyjski Komitet Filmowy (National Film Board of Canada), podejmuje temat potęgi sugestii i jej wpływu na ludzkie zachowania – czasem nawet na całe życie. Zwracając uwagę na różne instytucje takie jak hinduska aśrama, obóz treningowy amerykańskich marines, klasztor czy sektę Munis film odkrywa uderzające podobieństwa w metodach indoktrynacji, które są w nich używane do osiągnięcia długoterminowych efektów. Film przypomnina, że wszyscy jesteśmy podatni na perswazję i zmusza do rozważenia daleko sięgających konsekwencji psychologicznej manipulacji. (http://onf-nfb.gc.ca/eng/collection/film/?id=13959)
Mimo, że od produkcji filmu minęło aż 30 lat, nie stracił na aktualności … Polecam
Pierwsza część tutaj:
Uzdrowić umysł
Posted on: 2012-04-15
- In: Filmy | Poza terapią
- Dodaj komentarz
Neurologiczne spojrzenie na leczenie urazów i chorób psychicznych.
Część z tych rzeczy wydaje się oczywista – szczególnie pierwsza, dotycząca natręctw – i wydaje mi się, że to jest powszechne na terapiach.
Część druga – ponowne przeżywanie trudnych wydarzeń i ich „układanie” na nowo, to właściwie normalna terapia takich wspomnień – tyle, że na normalnej terapii dzieje się to za pośrednictwem reakcji życzliwych ludzi, psychodramy a tutaj te wspomnienia są łagodzone lekami.
Trzecia i czwarta część, dotycząca poważnych urazów/chorób, mnie osobiście uświadomiła, że warto non stop rozwijać umysł.
Jestem ciekawa co Wy o tym sądzicie? :)
Pięć kroków do tyranii
Posted on: 2011-12-10
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Dzisiaj, 10 grudnia, obchodzimy międzynarodowy Dzień Praw Człowieka – to świetny pretekst, żeby polecić Wam rewelacyjny film „Pięć kroków do tyranii”.
„Niezwykle ciekawy i ważny brytyjski dokument tłumaczący mechanizmy manipulacji, jakie stosują władze, autorytety itp, by ze zwyczajnych ludzi uczynić najgorszych zbrodniarzy; zbrodniarzy zdolnych do popełniania najstraszliwszych aktów przemocy – nawet wobec swoich sąsiadów, czy dotychczasowych przyjaciół.
W filmie przedstawiono najsłynniejsze doświadczenia psychologiczne, oraz kilka nowych, w których „królikami doświadczalnymi” byli przypadkowi ludzie złapani w ukrytej kamerze.
Po obejrzeniu filmu można doznać szoku, ponieważ pokazuje on, jak prosto stworzyć tyrański reżim w dowolnym kraju i jak łatwo z KAŻDEGO z nas uczynić prawdziwego tyrana.
I to w pięciu prostych krokach…”
Kobiety pragną bardziej
Posted on: 2011-10-20
- In: Filmy | Inspiracje
- 1 Comment
Kobiety pragną bardziej – pod tym nietrafionym (moim skromnym zdaniem) tytułem kryje się świetna komedia obyczajowa w gwiazdorskiej obsadzie nakręcona na podstawie książki „Nie zależy mu na tobie” Grega Behrendta i Lizy Tuccillo, o której pisałam tutaj.
Obejrzałam. Polecam! :)
Siła autorytetu
Posted on: 2011-08-03
- In: Filmy | Poza terapią | Przemoc
- Dodaj komentarz
Na początku lat 60tych ubiegłego wieku psycholog społeczny Stanley Milgram przeprowadził eksperyment, którego wyniki okazały się wręcz wstrząsające. Okazało się bowiem, że większość osób całkowicie poddaje się władzy autorytetu. Przestają logicznie myśleć, robią co im się powie, choćby to było zupełnie absurdalne. Wystarczy, że polecenia wydaje osoba z autorytetem.
Na czym polegał ten eksperyment? Mówiąc w skrócie – była to swego rodzaju klasówka, zwykły test pamięciowy, tyle, że za błędną odpowiedz groziło śmiertelne porażenie prądem. 65% osób uczestniczących w eksperymencie, tylko i wyłącznie za złą odpowiedź w teście, zamordowało swojego ucznia. Na szczęście tylko hipotetycznie, bo nie wiedzieli, że „ich” uczeń jest częścią eksperymentu i tak naprawdę jest zupełnie bezpieczny. Paradoks podkreśla fakt, że gdyby nie losowanie sami mogliby znaleźć się na jego miejscu. Wstrząsające jest również to, że aż 80% osób zaaplikowało swojemu uczniowi bardzo silne wstrząsy, mimo tego, że skarżył się na kłopoty z sercem i błagał, żeby go wypuszczono.
Więcej o eksperymencie i jego wariantach można przeczytać choćby na wikipedii: Eksperyment Milgrama.
Polecam również film nagrany podczas pierwszego eksperymentu:
Tutaj remake eksperymentu (film z polskimi napisami)
Warto to wiedzieć choćby dlatego, żeby mieć świadomość jak często jesteśmy w ten sposób „wpuszczani w maliny”. Wystarczy, że ktoś założy lekarski fartuch, mundur, legitymuje się dyplomem znanej uczelni, powołuje się na znany autorytet itp żebyśmy przestali logicznie myśleć.
Zobacz również:
Tożsamość a rola – kontrowersyjny eksperyment prof. Zimbardo
Dlaczego ofiary przemocy nie odchodzą?
Mit rodzica doskonałego
Pomiędzy bodźcem a reakcją
Porozmawiaj z nią
Posted on: 2011-06-24
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Kiedy po raz pierwszy zobaczyłam ten film – byłam zszokowana. No bo jak to? Mężczyzna, który poświęca swoje życie kobiecie? Czy to możliwe? WOW! :D
W moim świecie nie było takich mężczyzn. Patrzyłam więc jak zahipnotyzowana na to dziwne zjawisko …
Można ten film odebrać jako współczesną bajkę o śpiącej królewnie, którą książę budzi pocałunkiem ze stuletniego snu … I się rozmarzyć … Ale Almodovar wyraźnie mówi STOP. I dobrze.
„Kiedy piszesz o Kubance na Malecon … ” – mówi Benigno do przyjaciela – „czułem, że ja jestem tą kobietą”. Almodovar trochę „odwrócił” role – w tym filmie to mężczyźni wydają się być bardziej uczuciowi, poświęcają się bezgranicznie dla kobiet. Zdaje się jednak, że Almodovar powątpiewa w zdolność mężczyzn do w pełni bezinteresownego misjonarstwa …
Jakim człowiekiem był Benigno? Czym się interesował, jakie były jego pasje? Zaryzykuję stwierdzenie, że na te pytania nikt, nawet sam bohater nie byłby w stanie tak naprawdę odpowiedzieć. Wszystko co robił i czym się kierował było związane z obecnymi w jego życiu kobietami – najpierw z matką, a po jej śmierci z Alicją – dziewczyną z sąsiedztwa. Tym kobietom Benigno poświęcił prawie każdą minutę swojego życia, bez nich – jego życie traci całkowicie sens … Wgląd w dzieciństwo mężczyzny – opuszczony przez ojca, zobligowany do opieki nad chorą, kontrolującą matką – wyjaśnia przyczyny takiego stanu rzeczy.
Postać Benigno i jego absurdalny „związek” z kobietą w śpiączce jest świetną metaforą dla wielu relacji. Benigno ciągle coś opowiada Alicji, mówi jej o wszystkim. Ona natomiast nie mówi prawie nic. Na strzępkach informacji Benigno buduje całą jej tożsamość – „wie” najlepiej, co ona myśli, co czuje itd. Wg niego tworzą świetną parę.
Nie tylko Benigno zatraca się w miłości do kobiet. Jego przyjaciel – Marco, również wydaje się być mężczyzną, który „kocha za bardzo”, i miłość postrzega jako swego rodzaju posłannictwo. Marco także ma wrażenie, że jest w szczęśliwym związku. I w sposób podobny jak Benigno rozmawia z Lydią: mówi, ale nie słucha. Nie ma pojęcia, że jego związek od jakiegoś czasu jest już tylko fikcją.
Czyżby więc tytułowe „Porozmawiaj z nią” było przypomnieniem, że rozmowa polega również, a może nawet przede wszystkim, na wysłuchaniu drugiej osoby?
Uwielbiam ten film. Moim zdaniem to arcydzieło. Polecam gorąco :)
DDA. Na zdrowie.
Posted on: 2010-11-07
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Świetnie zrealizowany film o problemie DDA. Polecam :)
reżyseria i zdjęcia: Michał Bukojemski
scenariusz: Monika Pazik, Michał Bukojemski
muzyka: Wojciech Błażejczyk
konsultanci: Anna Seweryńska, Cezary Biernacki
- In: Filmy
- Dodaj komentarz
Zależni Nie Zależni – „Zgubione dzieciństwo”
Bardzo fajny filmik o problemie syndromu DDA, w którym wystąpiła m.in. terapeutka Anna Seweryńska znana z audycji „Zostaw wiadomość” Radia Euro. Polecam :)
„Przez całe życie nie umiałem sobie poradzić ze swoimi emocjami, ze swoją złością – przelewałem ją na papier w formie wierszy, żeby zamenifestować swoje nieszczęście – to było takie szarpanie „pomożcie mi”, ale nikt nie wyciągał ręki.
Myślałem sobie „jak będę miał 26 lat to już będę innym człowiekiem”- dochodziła ta 26tka i co? nadal jestem ten sam. Nadal bezsilny, nadal w różnych sytuacjach bezradny. Wydaje ci się, że w twoim życiu nie dzieje się nic ciekawego, po nic nie sięgasz, jakieś obawy, jakieś lęki, masa rzeczy, które cię ograniczają, a ty nie zdajesz sobie sprawy co! Co z tobą jest nie tak, że nie sięgasz po wymarzaną pracę? Co z tobą jest nie tak, że związki ci się rozwalają?”
To fragment wypowiedzi jednego z bohaterów filmu, który opowiada o sobie, swoim dzieciństwie.
Zobacz również:
DDA. Na zdrowie.
.
Ryby mają głos! 
Najnowsze komentarze