Archive for the ‘Psychoterapia’ Category
Psychoterapia po ludzku
Posted on: 2012-04-15
Nim wybierzecie się na psychoterapię polecam lekturę opracowania pt. „Psychoterapia po ludzku” – bezpłatnego poradnika dla klientów psychoterapii opisującego podstawową wiedzę, metody, zasady etyczne, bezpieczeństwo, relacje klientów i wywiady z terapeutami 8 nurtów.
Poradnik można ściągnąć ze strony Portalu Pomocy Psychologicznej Psychotekst.pl, bezpośredni link TUTAJ: Psychoterapia po ludzku
Oto fragmenty z wprowadzenia do książki:
„Książka ta powstała z myślą o Tych, którzy cierpią i szukają Drogi do Zmiany. Adresujemy ją do osób, które rozważają pomysł podjęcia psychoterapii lub mają za sobą nieudaną jej próbę. W sposób szczególny poświęcamy tę książkę tym, którzy kiedykolwiek czuli się źle potraktowani lub zranieni przez psychoterapeutów, jak również tym, którzy zastanawiają się, jak tego uniknąć.
Duża część naszych rozważań dotyczy kwestii bezpieczeństwa i etycznego traktowania klientów psychoterapii. (…) Nakreślamy rodzaje psychoterapii i jej metody. (…)
W niniejszej publikacji koncentrujemy uwagę na osobie i działaniu psychoterapeuty, próbując wskazać, co jest etyczne i bezpieczne w jego postępowaniu i jaka postawa specjalisty wpływa pozytywnie na efekt terapii. Starałyśmy się zobrazować, działania psychoterapeutów, które mogą lub powinny budzić wątpliwości, pokazałyśmy także sposoby radzenia sobie w takich sytuacjach.”
Polecam :)
Kurs dla rodziców
Posted on: 2012-02-09
W książce „Przemoc, uraz psychiczny i powrót do równowagi” Judith Lewis Herman można przeczytać m.in. :
Renee, czterdziestoletnia rozwódka, zgłosiła się na leczenie, kiedy po dwudziestu latach wreszcie uciekła od męża, który notorycznie maltretował ją w obecności dzieci. W trakcie terapii była w stanie odżałować rozpad małżeństwa, ale wpadła w głęboką depresję, uświadomiwszy sobie, jaki wpływ miały lata przemocy na jej dorastających synów. Chłopcy sami stali się agresywni i otwarcie odmawiali jej posłuszeństwa. Pacjentka nie mogła nic im narzucić, gdyż czuła,że zasługuje na ich pogardę. Uważała, że nie sprawdziła się w roli matki i teraz jest już za późno, by odrobić straty. Terapeutka przyznała, że Renee miała powody do poczucia winy i wstydu. Zauważyła jednak, że pozwalanie synom na złe zachowanie wyrządzi im jeszcze większą krzywdę. Jeśli Renee rzeczywiście chciała naprawić swój błąd, nie miała prawa spisywać na straty ani ich, ani siebie. Musiała nauczyć się, jak nie stosując przemocy, egzekwować od nich szacunek i posłuszeństwo. Zgodziła się zapisać na kurs dla rodziców, aby w ten sposób spróbować wynagrodzić synom poniesione przez nich straty.
W tym wypadku nie wystarczyło udowodnić pacjentce, że sama była ofiarą i że to męża należało winić za całe zło. Dopóki postrzegała siebie wyłącznie jako ofiarę, czuła się zbyt bezradna, aby zapanować nad sytuacją. Przyjęcie odpowiedzialności za synów umożliwiło jej uzyskanie poczucia siły i kontroli. Pragnienie zadośćuczynienia pozwoliło Renee na odzyskanie rodzicielskiego autorytetu.
Zastanawiałam się czy w Polsce również są organizowane kursy dla rodziców. Dzisiaj trafiłam na ten poznański ośrodek – sądząc po kwalifikacjach kadry (nie są to „specjaliści psychoterapii uzależnień”, którzy udają, że są prawdziwymi psychoterapeutami) warto spróbować.
Więcej informacji znajdziecie tutaj: Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w Poznaniu
Po mojej interwencji strona, na której PARPA wyświetlała informacje o placówkach lecznictwa odwykowego świadczących pomoc psychologiczną dla DDA została zablokowana.
http://www.parpa.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=318&Itemid=211
Zgłaszając się po pomoc – pytajcie terapeutę o jego kwalifikacje, doświadczenie i superwizora.
Zobacz również:
Psychoterapia – sygnały alarmowe
PARPA o DDA
Terapia DDA to ściema!
PARPA o DDA
Posted on: 2011-02-07
Terapię DDA mogą prowadzić wyłącznie osoby, które posiadają certyfikat szkoły psychoterapii lub które są w trakcie jego zdobywania (certyfikat specjalisty uzależnień i współuzależnienia takim certyfikatem NIE JEST!).
Certyfikat szkoły psychoterapii zdobywa się 4 lata. W tym czasie terapeuta m.in. przechodzi własną psychoterapię, to gwarantuje np., że terapeuta nie jest bardziej zaburzony od pacjenta …
Radzę na to zwrócić szczególną uwagę.
W ośrodkach leczenia uzależnień i współuzależnienia, które prowadzą terapię DDA można spotkać terapeutów, którzy nie mają odpowiednich kompetencji a mimo to „leczą” DDA. Jeśli coś takiego ma miejsce można złożyć skargę do Rzecznika Praw Pacjentów (jeśli „terapia” DDA jest finansowana przez NFZ). Zdarza się, że taką „terapię” finansuje urząd gminy czy miasta, w takim przypadku chyba można złożyć skargę w odpowiednim urzędzie.
Pracownik PARPY, z którym dzisiaj rozmawiałam zwrócił mi uwagę na ten tekst:
Standardy form pomocy psychologicznej dla różnych grup dorosłych dzieci alkoholików oraz kwalifikacji
Poniżej zamieszczam fragment, całość można znaleźć tutaj
Zdaniem Zespołu Ekspertów nie każda osoba pochodząca z rodziny z problemem uzależnień wymaga psychoterapii. Wydaje się, że budowanie swojej tożsamości w oparciu o etykietę „jestem DDA” może być niekonstruktywne. Z perspektywy tych potrzebujących pomocy można wyróżnić przynajmniej trzy różne podgrupy:
a) Podgrupa osób w aktualnym kryzysie.
Są to osoby, które pomimo wzrastania w rodzinie z problemem alkoholowym przystosowują się i radzą sobie w życiu dorosłym nie przejawiając oznak szczególnych trudności, problemów czy zaburzeń; osoby te potrzebują pomocy psychologicznej, tylko w sytuacjach kryzysowych.
b) Podgrupa osób z syndromem DDA.
Nie występują u nich głębsze zaburzenia neurotyczne, osobowościowe czy uzależnienia. Podstawowe problemy, które zgłaszają koncentrują się wokół relacji z innymi ludźmi oraz trudności emocjonalne. Jeżeli występują u nich problemy emocjonalne, to nie osiągają one poziomu dekompensacji neurotycznej. Trudności osobowościowe nie wyczerpują symptomów pełnych zespołów zaburzeń. Mogą jednak u nich występować pewne cechy określonych zaburzeń osobowości.
c) Podgrupa źle przystosowana ze współwystępującymi zaburzeniami psychicznymi.
W podgrupie tej występują różnorodne zaburzenia: uzależnienia, zaburzenia lękowe, zespoły symptomów nerwicowych, zaburzenia osobowości lub inne zespoły psychopatologiczne.
FORMY POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ DLA DDA I WSKAZANE KWALIFIKACJE OSÓB ZAJMUJĄCYCH SIĘ TERAPIĄ.
3.1. Podgrupa osób w aktualnym kryzysie:
a) formy pomocy:
edukacja, poradnictwo, interwencja kryzysowa, pomoc psychologiczna w rozwoju osobistym ;
b) przygotowanie profesjonalne w zakresie:
diagnozy klinicznej i różnicowej ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń osobowości,
interwencji kryzysowej,
podstaw pomocy psychologicznej,
znajomości problematyki uzależnień oraz funkcjonowania rodziny z problemem uzależnień (co pomaga w interpretacji specyfiki pojawiających się trudności).
3.2. Podgrupa z syndromem DDA:
a) formy pomocy:
interwencja i poradnictwo nastawione na motywowanie do podjęcia psychoterapii (pomoc o charakterze krótkotrwałym),
psychoterapia (krótko i średnioterminowa).
b) przygotowanie profesjonalne dotyczące:
diagnozy klinicznej i różnicowej ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń osobowości oraz umiejętności kwalifikowania do odpowiedniej formy psychoterapii,
prowadzenia interwencji i poradnictwa,
znajomości problematyki uzależnień oraz specyfiki funkcjonowania rodziny z problemem uzależnień,
prowadzenia psychoterapii indywidualnej lub/i grupowej zgodnie z ogólnie przyjmowanymi standardami, co oznacza osoby posiadające certyfikaty szkół psychoterapii, bądź będące w procesie ich zdobywania, pracujące pod systematyczną superwizją .W przypadku prowadzenia grupy przez dwie osoby, powyższe wymagania powinna spełniać przynajmniej jedna z nich,
certyfikat instruktora terapii uzależnień nie daje uprawnień do prowadzenia, ani współprowadzenia psychoterapii DDA.
3.3. Podgrupa z syndromem DDA i współwystępującymi innymi zaburzeniami psychicznymi
Wymaga specjalistycznego leczenia psychiatrycznego i psychoterapeutycznego.
MIEJSCA POMOCY I TERAPII DDA
A) Przychodnie i Ośrodki Terapii Uzależnień i Współuzależnienia:
osoby z podgrupy A i B (po spełnieniu standardów dotyczących osób udzielających usług pomocowych i psychoterapeutycznych)
osoby z podgrupy C, jeżeli podstawowe zaburzenie to uzależnienie, wyłącznie po ukończonej terapii pogłębionej, stwierdzeniu utrwalonej abstynencji i rediagnozie.
B) Inne wyspecjalizowane ośrodki psychiatryczne i psychoterapeutyczne.
Zobacz również:
Terapia DDA to ściema!
Psychoterapia – sygnały alarmowe
.
Fragment książki “Jak wychowywać szczęśliwe dzieci” Wojciecha Eichelbergera. Polecam :)
A. Mieszczanek: Wiele osób boi się, że kiedy już usłyszą głos swojego „wewnętrznego dziecka”, zaczną obwiniać swoich rodziców, wypominać im cale to ograniczanie, niezauważanie, brak prawdziwej troski i miłości. Boją się własnej wrogości, wściekłości wobec rodziców. Boją się, że ta wściekłość – raz wypuszczona z głębin, w których była bezpiecznie przechowywana – zaleje ich, że sobie z nią nie poradzą. I że już zawsze będą mieli do swoich rodziców tylko pretensje. Nie będą ich mogli kochać.
Czytaj resztę wpisu »
Psychoterapia grupowa a indywidualna
Posted on: 2010-01-12
Jeśli ktoś chciałby zrozumieć różnice pomiędzy terapią indywidualną a grupową to zapraszam do lektury. To fragment książki „Psychopatologii nerwic” Antoniego Kępińskiego.
W psychoterapii indywidualnej istotnym elementem terapeutycznym jest związek uczuciowy, jaki wytwarza się między lekarzem a jego pacjentem. Natomiast w psychoterapii grupowej analogicznym czynnikiem jest związek uczuciowy tworzący się między członkami grupy. Psychoterapeuta schodzi w niej na dalszy plan. Psychoterapia indywidualna należy do metod psychologicznych leczenia, a grupowa – raczej do socjologicznych. Oczywiście podział taki jest sztuczny, zawsze bowiem rozpatruje się chorego na tle jego środowiska społecznego. Niemniej w psychoterapii indywidualnej środowisko społeczne jest czymś w pewnej mierze abstrakcyjnym, dowiadujemy się o nim z relacji chorego, psychoterapeuta niejednokrotnie wypełnia lukę, jaka istnieje w realnym środowisku chorego – dobrego ojca, przyjaciela itp. Postacią centralną psychoterapii indywidualnej jest zawsze chory. Obchodzą nas przede wszystkim jego przeżycia, jego nastawienia uczuciowe, jego widzenie siebie itp.
Psychoterapia – sygnały alarmowe
Posted on: 2010-01-09
fragment tekstu JOANNA PODGÓRSKA, PAWEŁ WALEWSKI „O psychoterapii – Na Kozetce”
Sygnały alarmowe
Psychoterapia to grzebanie w ludzkiej duszy, materia delikatna. Jak zatem odróżnić terapeutę profesjonalnego od hochsztaplera? Na co zwracać uwagę, gdy pierwszy raz trafimy do gabinetu? Wspólnie z naszymi rozmówcami opracowaliśmy listę sygnałów, na które pacjentowi powinna zapalić się „czerwona lampka” alarmowa.
Terapia indywidualna
Posted on: 2010-01-08
Podobno najskuteczniejszą metodą terapii DDA jest terapia grupowa. Ale … są osoby, którym ta forma terapii nie odpowiada, są też takie, których stan psychiczny nie pozwala na terapię w takiej postaci, są też i takie, które po prostu muszą czekać na otwarcie nowej grupy terapeutycznej i jedyną możliwością pracy nad sobą jest terapia indywidualna.
W ciągu ostatnich 2 lat (w sumie już 2 i pół) pracowałam nad sobą z wieloma terapeutami.
To moje spojrzenie na terapię indywidualną Czytaj resztę wpisu »
Co może dać terapia ?
Posted on: 2009-12-20
To tekst znaleziony na stronie jednego z ośrodków leczenia uzależnień, współuzależnienia, syndromu DDA.
Co dała mi terapia:
Na terapię trafiłam z powodu brania narkotyków przez córkę i uzależnienia męża od alkoholu.
Dzięki terapii:
1. uświadomiłam sobie, że problem ma nie tylko moja córka, mąż, syn, ale również ja; to ja miałam się zmienić,
2. potrafię powiedzieć: „tak” i „nie” – potrafię przyjąć odmowę realizacji mojej prośby; dzięki temu oraz poznanej wiedzy na temat asertywnego zachowania umiem upomnieć się o „swoje”, wyrazić własne oczekiwania,
3. nauczyłam się, rozpoznawać uczucia, jakie są we mnie, mówić o nich, głównie wtedy, kiedy jestem zła – nie ukrywam tego; to poprawia relacje z bliskimi i oni wiedzą co się ze mną dzieje, Czytaj resztę wpisu »
Tu znajdziesz wsparcie
Posted on: 2009-12-13
Jeśli jesteś DDA i zastanawiasz się, co z tym zrobić, gdzie się zwrócić o pomoc wsparcie to najlepiej zajrzyj na tę stronkę:
http://www.psychologia.edu.pl/pomoc-psychologiczna.html
Znajdziesz tu listę ośrodków terapii uzależnień, które zajmują się również terapią współuzależnienia i DDA. Wszystko, co trzeba zrobić to zadzwonić, powiedzieć coś w rodzaju „chciałbym/chciałabym umówić się na terapię DDA” i w umówionym terminie spotkać się z terapeutą.
Terapia DDA jest refundowana z NFZ.
Można chodzić na terapię indywidualną lub/i grupową.
Powodzenia !
Zobacz również:
Psychoterapia – sygnały alarmowe
Terapia indywidualna
Co może dać terapia?
Ryby mają głos! 
Najnowsze komentarze