„Wredni ludzie” Jay Carter

Posted by: Rybka on: 2010-01-10

• In: Związki, relacje
• 2 Komentarze

Niedawno TesTeq na swoim blogu wypisał „20 prawd, w które warto wierzyć”. Prawda nr 14 brzmi:
14. Nie biorę wszystkiego do siebie. Potrafię przyjąć krytykę i odrzucenie jako fakt nie związany z moją osobą.

Napisać łatwo, ale jak zrealizować ?

Być może książka Jaya Cartera „Wredni ludzie” ułatwi Wam to zadanie. Mnie sporo uświadomiła. Gorąco polecam jej lekturę.

To fragment z moim ulubionym mechanizmem.

Projekcja jest manewrem psychologicznym, który można łatwo wyjaśnić. Jest ulubionym narzędziem umniejszaczki: przenosi odpowiedzialność, za swoje własne uczucia na kogoś innego, zupełnie jakby ten ktoś był ich źródłem.

Na przykład osoba, która cię nie lubi, mówi:

Myślę, że mnie nie lubisz.

To stwierdzenie powoduje, że zaczynasz zastanawiać się nad soba. Przenosisz zainteresowanie na siebie, przyglądasz się własnym uczuciom, zamiast zwrócić uwagę na uczucia tej drugiej osoby, a to już zapewnia jej całkiem dobre schowanko. Oskarżycielka często obciąąa cię odpowiedzialnością za to, co sama robi.

Czyż nie zakrawa na ironie, że ktoś, kto chłoszcze innych za negatywne myśli czy złe postępki, najczęściej sam grzeszy w myślach, słowach i uczynkach? Gdy ktoś cię zaatakuje za coś, czego nie zrobileś, mówi to więcej o nim niż o tobie.

Na przykład: gdybym był oddanym mężem, a moja żona zaczęłaby mnie oskarżać o oszukiwanie jej, wiedziałbym prawie na pewno, ze sama mnie oszukała. Można powiedzieć ogromnie dużo o ludziach na podstawie ich projekcji. Trzeba tylko uważnie słuchać.

Z projekcją można sobie poradzić również w ten sposób:

Odbijanie projekcji:

Gdy ktoś oskarża cię o coś, czego nie zrobiłeś, sprawdź, czy on (ona) tego nie zrobił. Gdy ktoś ci czymś grozi, zagroź mu dokładnie tym samym. (Istnieje duze prawdopodobienśtwo, że on czy ona grozi ci czymś, czego się sam najbardziej boi). Gdy ktoś zarzuca ci, że jego (jej) nie lubisz, że jesteś uprzedzony, zgadnij, kto tu kogo nie lubi. Zgadnij, kto jest uprzedzony. Gdy ktoś ci mówi, że masz wybrać między A i B, powiedz temu komuś, że nie masz zamiaru wybierać, że on sam może podjać decyzje.

Przykład 1:
Dave żąda: Wybieraj, albo ja, albo twoja kariera.
Mary odpowiada: Nie będę wybierać.

Przykład 2:
Fred mówi: Podejrzewam, że mnie nie lubisz.
Odpowiedź brzmi: A czy ty Fred lubisz mnie?

Przykład 3:
Martha stwierdza: Myśle, że podbierałes pieniądze z utargu.
W odpowiedzi mozesz spytać: A czy ty brałaś jakieś pieniądze, o których mi nie wspomniałaś?

 

W książce opisano również inne mechanizmy. Nawet jeśli po przeczytaniu tej książki nie zapamiętasz wszystkich – na pewno zrobisz krok w dobrą stronę. Polecam. :)

 

Zobacz również:
Dlaczego ofiary przemocy nie odchodzą?
Mit rodzica doskonałego
Zmiany, na które nie mamy wpływu
„Jesteś w porządku, nie bój się, zaufaj sobie, tak jak ja ci ufam”
Obwinianie rodziców – czy to potrzebne?
Zaprojektuj się! ;)

 

Tagi: bezpodstawna krytyka, Jay Carter, komunikacja, krytyka, projekcja, psychologia, relacje, wredni ludzie